Codzienność jak co środę. No prawie, bo tym razem, gdy po popołudniowym kursie językowym wróciłam do domu, nie czekał mnie obiad z rodziną, ale pomoc w pakowaniu. Zbliżał się długi weekend. Dzieci razem z A. - ich mamą, ruszały na Północ. Spieszyło im się bardziej niż się spodziewałam, bo kiedy weszłam do domu, okazało się, że są już prawie spakowani. Ale zanim się o tym dowiedziałam odstawiłam swój rower koło trampoliny i kątem oka zerknęłam na sąsiadów stojących przed domem. Nowi sąsiedzi? Pomyślałam sobie. Faktycznie byli inni, jacyś tacy

A Finnish lunch. In Poland people eat rather brunch, that's how it sounds a little bit exotic for us. My present-day lunch consists of a liver with raisins and lingonberry jam. That everything sounds also a little bit exotic. Anyway, I can recommend it :)

Lancz po fińsku. Nie lans, ale lancz. Posiłek, który Finowie spożywają późnym rankiem, lub wczesnym popołudniem, pomiędzy śniadaniem, a obiadem. Polacy nazwaliby to po prostu "drugim

Jedni mówią, że wraz z pierwszym grillem. Drudzy, że wraz z pierwszą budką z lodami. A ja mówię: wraz z pierwszym śniadaniem na polu (na polu, absolutnie nie na dworze), można powiedzieć sobie, że wiosna jest już w pełni. W miniony weekend, 200 kilometrów stąd w Rovaniemi spadł duży śnieg, ale tu w Oulu poranne +5 stopni na szczęście trzyma poziom. I Słońce, Słońce, Słońce. Po co nam chmury, kiedy mamy Słońce? Słońce, które świeci tak mocno, że hej i tak długo, że hej. Tak więc hej!

Ściskało mnie w gardle. Pomyślałam sobie: "Ojej, ściska mnie w gardle. Muszę iść czym prędzej do apteki". Czym prędzej poszłam do apteki. Apteki samoobsługowej, jak to w Finlandii. Z koszyczkiem w ręce wybrałam miętowe Strepsils i tak zaczęłam jeść, jeść, jeść te Strepsils, jedną za dugą Strepsils, ale ani jedna Strepsils mi nie pomagała Strepsils. I tylko w gardle już nie ściskało, ale paliło się, grzmiało, rwało i przełykać się nie dało. Heej, lubicie paciorkowce? Ja musiałam się pogodzić z obecnością jednego w moim gardle (czyt. z anginą). I niestety, zrozumiałam w końcu, że lekarz jest mi koniecznie potrzebny.