Co ja wyprawiam?

Pokazywanie postów oznaczonych etykietą Finlandia. Pokaż wszystkie posty

Well done, Karolina!

Siedzieliśmy przy stole i jedliśmy papryki z kozim serem, jedno z moich ulubionych dań, na które natknęłam się w Finlandii. To był kolejny już taki obiad, od przeszło jedenastu miesięcy mojego pobytu w fińskim domu. Jak wszystkie pozostałe, odbył się późną, wieczorną porą (typowe w fińskich rodzinach z zapracowanymi rodzicami), przy stole z białym obrusem w kolorowe owoce, z trójką dzieci, z której każde coś w danym momencie chciało albo nie chciało i głośno to oznajmiało.

Kto nie śpi ten robi zdjęcia

U nas na rynku

U nas na rynku jest bardzo ładnie. Zamiast ratusza, mamy port i łodzie. Zamiast kamienic, drewniane domy, już dawno pozamieniane w bary i restauracje, zgodnie z europejskimi standardami. Latem rynek zapełnia się nami, którzy, czy to dzień czy noc, przechadzamy się w świetle Słońca, przejeżdżamy na rowerach, czasem przystajemy, kupujemy lody za trzy euro, jeśli tylko jest dzień...

Tuulikello i spółka

O takie przykładowe tuulikello.
http://www.windchimes.com/

Kiedyś uparcie szukałam pracy tu, tak właśnie tu w Oulu, moim ukochanym mieście na Północy. Głównie w przedszkolach i świetlicach anglo- i szwedzkojęzycznych. Jedno z przedszkoli zapadło mi w pamięć, bo nazywało się Tuulikello. Tuulikello, czy wiecie co to znaczy? Tuuli to wiatr, kello to na przykład dzwonek (na przykład, bo ma też wiele innych znaczeń). Razem dają wspaniałe połączenie: tuulikello. Po angielsku wind chime, a po polsku, no tak, wietrzny kurant? Nie, nie, my na to raczej mówimy po prostu "dzwonki", bo na pewno nie "wietrzne dzwonki"? Poprawcie mnie, jeśli się mylę.

Oulu na wodzie. Bo nic tak wdzięcznie nie pozuje przed obiektywem jak łodzie.

Noc świętojańska

Noc świętojańska. Najkrótsza noc w roku. Po szwedzku Midsommar. Po fińsku Juhannus.

Z krainy Słońca

Arbuz jaki jest, każdy widzi. Ale przecież wiadomo, że to nie o niego chodzi.

Morskie opowieści

Wczoraj miałam dziwny dzień. Rano do mojego pokoju weszła trójka dzieci, a ja powiedziałam "spadajcie". Po polsku oczywiście.

Kto mnie zna, ten wie, że bardzo lubię dzieci, że dużo jestem w stanie dla nich zrobić i długo z nimi wytrzymać. Bo dzieci są fajne. Może nawet fajniejsze od dorosłych.

Picie w Finlandii, cydr story i rzecz pozytywna

Chodzą słuchy po Europie, że Finowie piją. Oczywiście, że piją, i to jak - mówię sobie i przy okazji wzruszam ramionami. A co, że niby Polacy nie piją? Włosi nie piją? Baskowie nie piją? Oczywiście, że piją. A i tak w pijackich rankingach przodują Czesi, a za nimi Estończycy. Nie chcę tu obalać mitów na temat mocy fińskiej wódki. Bo tak, alkohol jak to alkohol, dodaje odwagi. I tak, podczas długich, ciemnych zim ma się czasem ochotę zapić w przysłowiowego trupa. Tylko, że ja nie spotkałam tutaj ani jednego Fina, który specjalnie upijałby się tylko po to, aby zakryć swoją

Lato w Suomi

Podobno w Polsce już od dawna i to na całego, świeci się, grzeje, burzy się i leje. Jak to w lecie. W Suomi lato w kalendarzu zaczyna się 1 czerwca. Ale na prawdziwą letnią pogodę musieliśmy jeszcze trochę poczekać.

A teraz? 21 stopni, Słońce w dzień, ludzie na plaży, zamki na piasku, Słońce w nocy... co? Już wschodzi, czy jeszcze zachodzi? Gorące lato z wiatrem wiejącym znad morza i chłodnymi, białymi nocami. Kto nie widział, niech sobie pomarzy. A nuż się spełni.

Wszystko mi mówi, że najwyższy czas zainwestować w sandały.

Wielkie odkrycie

Pewnego dnia powiedziałam do moich dwóch kółek: "No dobra chłopaki. Znudziły mi się już plaże, lasy i drewniane domki. Znacie tu jakieś miejsca, gdzie jeszcze mnie z wami nie było?" Pojechaliśmy w stronę największego parku w centrum miasta. Park jest ogromny i naprawdę można się tam zgubić. "Byłam tam już sto razy", ziewnęłam zza kierownicy. "Cicho bądź. Jeszcze trochę", skarciło mnie przednie koło. W tym samym momencie minęliśmy tabliczkę z napisem Kesäteatteri. "To nazwa jakiejś uliczki?" pomyślałam sobie. Nigdy wcześniej tego nie zauważyłam, chociaż przejeżdżałam już tą drogą sto razy. "Jesteśmy na miejscu" usłyszałam po chwili. Na końcu drogi między drzewami

Dziecko po fińsku

subiektywnym i przymkniętym okiem...

Raz po raz w życiu spotkałam się ze stwierdzeniem, że kraje północnej Europy to jeden wielki raj dla dzieci. Szwedzki świat Astrid Lindgren, duńskie klocki Lego i fińskie Muminki - osobiście nigdy nie miałam wątpliwości, które kraje świata można by było zaliczyć do dziecięcego królestwa. Aż pewnego dnia zaczęłam mieszkać w Finlandii i w końcu przekonałam się o tym na własne oczy.

Dzień dziecka

Podobno międzynarodowy, chociaż w Finlandii, kraju tak przyjaznym dzieciom, nic o nim nie słyszano. Ale ponieważ w Polsce tak ważne święto jest obchodzone hucznie, postanowiłam zainwestować w prezenty. Poniższe wieszaczki znalazłam na pchlim targu i od razu się w nich zakochałam.

Opowiem wam o tym, jak pewnej nocy przyszło do nas lato...

Jak au pair spotkała szamana

Codzienność jak co środę. No prawie, bo tym razem, gdy po popołudniowym kursie językowym wróciłam do domu, nie czekał mnie obiad z rodziną, ale pomoc w pakowaniu. Zbliżał się długi weekend. Dzieci razem z A. - ich mamą, ruszały na Północ. Spieszyło im się bardziej niż się spodziewałam, bo kiedy weszłam do domu, okazało się, że są już prawie spakowani. Ale zanim się o tym dowiedziałam odstawiłam swój rower koło trampoliny i kątem oka zerknęłam na sąsiadów stojących przed domem. Nowi sąsiedzi? Pomyślałam sobie. Faktycznie byli inni, jacyś tacy

Lunch po fińsku

A Finnish lunch. In Poland people eat rather brunch, that's how it sounds a little bit exotic for us. My present-day lunch consists of a liver with raisins and lingonberry jam. That everything sounds also a little bit exotic. Anyway, I can recommend it :)

Lancz po fińsku. Nie lans, ale lancz. Posiłek, który Finowie spożywają późnym rankiem, lub wczesnym popołudniem, pomiędzy śniadaniem, a obiadem. Polacy nazwaliby to po prostu "drugim

Breakfast in Finland

Jedni mówią, że wraz z pierwszym grillem. Drudzy, że wraz z pierwszą budką z lodami. A ja mówię: wraz z pierwszym śniadaniem na polu (na polu, absolutnie nie na dworze), można powiedzieć sobie, że wiosna jest już w pełni. W miniony weekend, 200 kilometrów stąd w Rovaniemi spadł duży śnieg, ale tu w Oulu poranne +5 stopni na szczęście trzyma poziom. I Słońce, Słońce, Słońce. Po co nam chmury, kiedy mamy Słońce? Słońce, które świeci tak mocno, że hej i tak długo, że hej. Tak więc hej!

Notka farmaceutyczna

Ściskało mnie w gardle. Pomyślałam sobie: "Ojej, ściska mnie w gardle. Muszę iść czym prędzej do apteki". Czym prędzej poszłam do apteki. Apteki samoobsługowej, jak to w Finlandii. Z koszyczkiem w ręce wybrałam miętowe Strepsils i tak zaczęłam jeść, jeść, jeść te Strepsils, jedną za dugą Strepsils, ale ani jedna Strepsils mi nie pomagała Strepsils. I tylko w gardle już nie ściskało, ale paliło się, grzmiało, rwało i przełykać się nie dało. Heej, lubicie paciorkowce? Ja musiałam się pogodzić z obecnością jednego w moim gardle (czyt. z anginą). I niestety, zrozumiałam w końcu, że lekarz jest mi koniecznie potrzebny.

Był raz sobie język fiński

Patrzysz na słowo, nie możesz go skojarzyć absolutnie z niczym i w żadnym wypadku nie jesteś w stanie go poprawnie zapamiętać. Masz wrażenie, że komuś przytrzymał się zbyt długo palec na pooszczeegóóólnyych liitteraaachh. Czy to tajne przesłanie z obcej galaktyki? Czy to twój kot tańczy na klawiaturze? Nie! To język fiński, fiński, FIŃSKI! Język, jak każdy język, rządzi się swoimi podstawowymi zasadami, znacznie odbiegającymi od tych, które znane nam są z języków indoeuropejskich. Postanowiłam zdradzić wam parę (ale naprawdę PARĘ) jego sekretów. Jeśli nie boicie się języka uralskich wojowników podążajcie za mną!

O fińskości!

Have you ever wondered what kind of drinking songs Finnish people have?

Zastanawialiście się kiedyś, jak wygląda u Finów "Whisky moja żono", albo "Nie płacz Ewka"?

"You have to teach me a song, that when you are drunk you can sing!"
"...But we don't sing."

Starsze posty Strona główna

Subskrybuj: Posty ( Atom )