Archive for 2012

Home Archive for 2012

Well done, Karolina!

Siedzieliśmy przy stole i jedliśmy papryki z kozim serem, jedno z moich ulubionych dań, na które natknęłam się w Finlandii. To był kolejny już taki obiad, od przeszło jedenastu miesięcy mojego pobytu w fińskim domu. Jak wszystkie pozostałe, odbył się późną, wieczorną porą (typowe w fińskich rodzinach z zapracowanymi rodzicami), przy stole z białym obrusem w kolorowe owoce, z trójką dzieci, z której każde coś w danym momencie chciało albo nie chciało i głośno to oznajmiało.

Puszki Duszki

Kiedy ostatnio odwiedzałam Paryż, w pewnym momencie spadło na mnie GPK, czyli Gorączka Potencjalnego Kolekcjonera. Dosłownie, spadło na mnie jak z nieba. Spacerowałam sobie zatłoczonymi ulicami rozglądając się na lewo i prawo, i nagle nastał ten moment. Muszę zacząć zbierać jakiś konkretny rodzaj pamiątek z podróży, muszę zacząć zbierać jakiś konkretny rodzaj pamiątek z podróży, muszę zacząć zbierać jakiś konkretny rodzaj pamiątek z podróży, myślałam sobie. I nic już nie było takie samo. Od tej chwili wchodziłam do każdego sklepu z pamiątkami, który był mi po drodze i nie po drodze. A może pocztówki? A może magnesy na lodówkę? A może kolorowe T-shirty z napisem, które miasto aktualnie się kocha?

Kto nie śpi ten robi zdjęcia

U nas na rynku

U nas na rynku jest bardzo ładnie. Zamiast ratusza, mamy port i łodzie. Zamiast kamienic, drewniane domy, już dawno pozamieniane w bary i restauracje, zgodnie z europejskimi standardami. Latem rynek zapełnia się nami, którzy, czy to dzień czy noc, przechadzamy się w świetle Słońca, przejeżdżamy na rowerach, czasem przystajemy, kupujemy lody za trzy euro, jeśli tylko jest dzień...

Wakacje w Paryżu

Au pair też należą się krótkie wakacje. Ja wybrałam się do Paryża, aby odwiedzić przyjaciółkę, która jest tam na Erasmusie. Jak tam Paryż? Zatłoczony. Jak tam Paryżanie? Ciągle gdzieś chodzą. Jak tam wieża Eiffela? Stoi i runąć się boi.

Tuulikello i spółka

O takie przykładowe tuulikello.
http://www.windchimes.com/

Kiedyś uparcie szukałam pracy tu, tak właśnie tu w Oulu, moim ukochanym mieście na Północy. Głównie w przedszkolach i świetlicach anglo- i szwedzkojęzycznych. Jedno z przedszkoli zapadło mi w pamięć, bo nazywało się Tuulikello. Tuulikello, czy wiecie co to znaczy? Tuuli to wiatr, kello to na przykład dzwonek (na przykład, bo ma też wiele innych znaczeń). Razem dają wspaniałe połączenie: tuulikello. Po angielsku wind chime, a po polsku, no tak, wietrzny kurant? Nie, nie, my na to raczej mówimy po prostu "dzwonki", bo na pewno nie "wietrzne dzwonki"? Poprawcie mnie, jeśli się mylę.

Oulu na wodzie. Bo nic tak wdzięcznie nie pozuje przed obiektywem jak łodzie.

Noc świętojańska

Noc świętojańska. Najkrótsza noc w roku. Po szwedzku Midsommar. Po fińsku Juhannus.

Z krainy Słońca

Arbuz jaki jest, każdy widzi. Ale przecież wiadomo, że to nie o niego chodzi.

Morskie opowieści

Wczoraj miałam dziwny dzień. Rano do mojego pokoju weszła trójka dzieci, a ja powiedziałam "spadajcie". Po polsku oczywiście.

Kto mnie zna, ten wie, że bardzo lubię dzieci, że dużo jestem w stanie dla nich zrobić i długo z nimi wytrzymać. Bo dzieci są fajne. Może nawet fajniejsze od dorosłych.

Picie w Finlandii, cydr story i rzecz pozytywna

Chodzą słuchy po Europie, że Finowie piją. Oczywiście, że piją, i to jak - mówię sobie i przy okazji wzruszam ramionami. A co, że niby Polacy nie piją? Włosi nie piją? Baskowie nie piją? Oczywiście, że piją. A i tak w pijackich rankingach przodują Czesi, a za nimi Estończycy. Nie chcę tu obalać mitów na temat mocy fińskiej wódki. Bo tak, alkohol jak to alkohol, dodaje odwagi. I tak, podczas długich, ciemnych zim ma się czasem ochotę zapić w przysłowiowego trupa. Tylko, że ja nie spotkałam tutaj ani jednego Fina, który specjalnie upijałby się tylko po to, aby zakryć swoją

Lato w Suomi

Podobno w Polsce już od dawna i to na całego, świeci się, grzeje, burzy się i leje. Jak to w lecie. W Suomi lato w kalendarzu zaczyna się 1 czerwca. Ale na prawdziwą letnią pogodę musieliśmy jeszcze trochę poczekać.

A teraz? 21 stopni, Słońce w dzień, ludzie na plaży, zamki na piasku, Słońce w nocy... co? Już wschodzi, czy jeszcze zachodzi? Gorące lato z wiatrem wiejącym znad morza i chłodnymi, białymi nocami. Kto nie widział, niech sobie pomarzy. A nuż się spełni.

Wszystko mi mówi, że najwyższy czas zainwestować w sandały.

Wielkie odkrycie

Pewnego dnia powiedziałam do moich dwóch kółek: "No dobra chłopaki. Znudziły mi się już plaże, lasy i drewniane domki. Znacie tu jakieś miejsca, gdzie jeszcze mnie z wami nie było?" Pojechaliśmy w stronę największego parku w centrum miasta. Park jest ogromny i naprawdę można się tam zgubić. "Byłam tam już sto razy", ziewnęłam zza kierownicy. "Cicho bądź. Jeszcze trochę", skarciło mnie przednie koło. W tym samym momencie minęliśmy tabliczkę z napisem Kesäteatteri. "To nazwa jakiejś uliczki?" pomyślałam sobie. Nigdy wcześniej tego nie zauważyłam, chociaż przejeżdżałam już tą drogą sto razy. "Jesteśmy na miejscu" usłyszałam po chwili. Na końcu drogi między drzewami

Dziecko po fińsku

subiektywnym i przymkniętym okiem...

Raz po raz w życiu spotkałam się ze stwierdzeniem, że kraje północnej Europy to jeden wielki raj dla dzieci. Szwedzki świat Astrid Lindgren, duńskie klocki Lego i fińskie Muminki - osobiście nigdy nie miałam wątpliwości, które kraje świata można by było zaliczyć do dziecięcego królestwa. Aż pewnego dnia zaczęłam mieszkać w Finlandii i w końcu przekonałam się o tym na własne oczy.

Dzień dziecka

Podobno międzynarodowy, chociaż w Finlandii, kraju tak przyjaznym dzieciom, nic o nim nie słyszano. Ale ponieważ w Polsce tak ważne święto jest obchodzone hucznie, postanowiłam zainwestować w prezenty. Poniższe wieszaczki znalazłam na pchlim targu i od razu się w nich zakochałam.

Opowiem wam o tym, jak pewnej nocy przyszło do nas lato...

Jak au pair spotkała szamana

Codzienność jak co środę. No prawie, bo tym razem, gdy po popołudniowym kursie językowym wróciłam do domu, nie czekał mnie obiad z rodziną, ale pomoc w pakowaniu. Zbliżał się długi weekend. Dzieci razem z A. - ich mamą, ruszały na Północ. Spieszyło im się bardziej niż się spodziewałam, bo kiedy weszłam do domu, okazało się, że są już prawie spakowani. Ale zanim się o tym dowiedziałam odstawiłam swój rower koło trampoliny i kątem oka zerknęłam na sąsiadów stojących przed domem. Nowi sąsiedzi? Pomyślałam sobie. Faktycznie byli inni, jacyś tacy

Lunch po fińsku

A Finnish lunch. In Poland people eat rather brunch, that's how it sounds a little bit exotic for us. My present-day lunch consists of a liver with raisins and lingonberry jam. That everything sounds also a little bit exotic. Anyway, I can recommend it :)

Lancz po fińsku. Nie lans, ale lancz. Posiłek, który Finowie spożywają późnym rankiem, lub wczesnym popołudniem, pomiędzy śniadaniem, a obiadem. Polacy nazwaliby to po prostu "drugim

Breakfast in Finland

Jedni mówią, że wraz z pierwszym grillem. Drudzy, że wraz z pierwszą budką z lodami. A ja mówię: wraz z pierwszym śniadaniem na polu (na polu, absolutnie nie na dworze), można powiedzieć sobie, że wiosna jest już w pełni. W miniony weekend, 200 kilometrów stąd w Rovaniemi spadł duży śnieg, ale tu w Oulu poranne +5 stopni na szczęście trzyma poziom. I Słońce, Słońce, Słońce. Po co nam chmury, kiedy mamy Słońce? Słońce, które świeci tak mocno, że hej i tak długo, że hej. Tak więc hej!

Notka farmaceutyczna

Ściskało mnie w gardle. Pomyślałam sobie: "Ojej, ściska mnie w gardle. Muszę iść czym prędzej do apteki". Czym prędzej poszłam do apteki. Apteki samoobsługowej, jak to w Finlandii. Z koszyczkiem w ręce wybrałam miętowe Strepsils i tak zaczęłam jeść, jeść, jeść te Strepsils, jedną za dugą Strepsils, ale ani jedna Strepsils mi nie pomagała Strepsils. I tylko w gardle już nie ściskało, ale paliło się, grzmiało, rwało i przełykać się nie dało. Heej, lubicie paciorkowce? Ja musiałam się pogodzić z obecnością jednego w moim gardle (czyt. z anginą). I niestety, zrozumiałam w końcu, że lekarz jest mi koniecznie potrzebny.

Był raz sobie język fiński

Patrzysz na słowo, nie możesz go skojarzyć absolutnie z niczym i w żadnym wypadku nie jesteś w stanie go poprawnie zapamiętać. Masz wrażenie, że komuś przytrzymał się zbyt długo palec na pooszczeegóóólnyych liitteraaachh. Czy to tajne przesłanie z obcej galaktyki? Czy to twój kot tańczy na klawiaturze? Nie! To język fiński, fiński, FIŃSKI! Język, jak każdy język, rządzi się swoimi podstawowymi zasadami, znacznie odbiegającymi od tych, które znane nam są z języków indoeuropejskich. Postanowiłam zdradzić wam parę (ale naprawdę PARĘ) jego sekretów. Jeśli nie boicie się języka uralskich wojowników podążajcie za mną!

O fińskości!

Have you ever wondered what kind of drinking songs Finnish people have?

Zastanawialiście się kiedyś, jak wygląda u Finów "Whisky moja żono", albo "Nie płacz Ewka"?

"You have to teach me a song, that when you are drunk you can sing!"
"...But we don't sing."

Koty z Północy - The best cats from the North

Najlepsze koty z Północy to te niebiesko-brązowe w romby, koła i deltoidy. I tylko 0,81 euro za mleko.

Wielkanocni kolędnicy

On the last Sunday before Easter people in Poland go to the church with colourful palms. But people in Finland, the land of witches and magic spells, dress up like witches and visit houses from the neighbourhood wishing everyone a good year. This old poem sounds like a very bad magic spell. But actually it's nothing new in my perception of a Finnish language.

W ostatnią niedzielę przed Wielkanocą Polacy zakładają kurtki i biegną do kościoła z kolorowymi palmami. Finowie zaś, jak przystało na kraj pełen czarownic i magicznych zaklęć, przebierają się za czarownice i "kolędują" po domach życząc domownikom pomyślnego roku takim oto wierszykiem:

Biblioteka na końcu świata. The library at the end of the world.

Notka z okazji Międzynarodowego Dnia Książki dla Dzieci

Some of my Polish friends claims that I live at the end of the world. It seems to me I have always lived in Oulu, but it's ok, call it as you wish. Fortunately my end of the world owns a building, that I can't imagine to live without. A library! A place that I've easily got addicted to. Especially children's department of the library, where I use to come every day or sometimes every second day. And simply go over Swedish, English and Finnish books on the shelves, admire the illustrations and try to understand what are they about :)

Wiosna w Oulu

Kevät Oulussa! No more darkness, only pink boots and obligatory a big smile on my face. The ice on rivers slowly melts. Under the thick snow are appearing pavements and streets.

I’ve noticed here, that many people don’t hurry and still makes everything. I think the local spring follows this rule.

To ptak? Samolot? Nie! To rower zasilany energią słoneczną!

Kevätpäiväntasaus!

Czyli równonoc, równonoc wiosenna! Słońce i światło! Światło i Słońce! Czyste, błękitne niebo i Słońce, Słońce, Słońce, Słońce!

Krąg północnych świateł

„Now I don’t mind that I study at the furtherst
North architecture department in the world.
Actually, I’ve never minded it.”

That evening I found myself in a little apartment nearby railway station. On the table pieces of white chocolate and some onion soup, on the screen old TV series from Finnish childhood, and also me and Finnish architects lying on the floor. Suddenly a message came in. Aino jumped for joy and I heard: “NORDIC LIGTHS!”.

Bajka o Kuusamo

- Have you ever been in Kuusamo?
- Excuse me, Kosovo?

Kuusamo. Miasto turystyczne we wschodniej Laponii. Osławione najpopularniejszym centrum narciarskim w kraju i skaczącym Małyszem. Krajobrazy jak z bajki, gwiazdozbiory jak z atlasu i tylko pół godziny drogi do granicy z Rosją.

Kuusamo. A tourist village in eastern Lapland. Famous from ski centre Ruka. Fabulous landscapes, all constellations at the evening sky and only half hour drive to the Russian border.

Oulu na kółkaaaaach!

Dawno już nie było zdjęć z perspektywy moich dwóch kółek. Najwyższy czas nadrobić zaległości!

Jak tak można jeździć na rowerze, kiedy dookoła śnieg, śnieg i śnieg? Oczywiście, że można. Oulu, jak przystało na raj dla rowerzystów, ma więcej ścieżek rowerowych niż samych rowerzystów, co znacznie ułatwia sprawę. A jakikolwiek upadek nikomu nie grozi, jeśli tylko po śniegu, czy lodzie nie jeździ się za szybko - wiem z własnego doświadczenia :)

Tori, czyli rynek.

O szym szumi lód

O czym szumi lód? Odpowiedź na to pytanie zna tylko i wyłącznie pewien Norweg.

Terje Isungset, bo o nim mowa, jest muzykiem, jazzmanem i kompozytorem, specjalizującym się w instrumentach perkusyjnych. Fascynuje go również natura w swojej najczystszej postaci. Pewnego dnia postanowił połączyć te dwie pasje i zaczął rzeźbić własne instrumenty z surowców naturalnych:

Językowe lodołamacze

Zbierz całe ognisko!

Całe ognisko?

Całe ognisko.

Na dzisiejszym kielikurssi (kursie językowym) nasza opettaja (nauczycielka) pomiędzy nauką końcówek do partitiivi, illatiivi, czy też ablatiivi (nazwy przypadków) rzuciła nam kartkę z językowymi łamańcami.

Uśmialiśmy się. Cała załoga grupy o wdzięcznej nazwie "a little bit more advance": Hiszpanka, Szwedka, Kanadyjka, Meksykanin, Albańczyk, Australijczyk, Polka i Kurd, uśmiała się razem, jak

Night swimming, ice swimming!

- Do you want to try ice-swimming?
- What? Ice-cream?

Ja. Wielka fanka gorącej herbaty, entuzjastka ciepłej wody pod prysznicem. Przez całe życie nie pomyślałam ani przez moment, aby zrobić coś tak dosłownie mrożącego krew w żyłach. Ale kiedy tu, w Finlandii, znajomi zapytali, czy pójdę z nimi popływać wśród lodów i śniegów, ani myślałam się zawahać. "Totta kai" znaczy po fińsku „oczywiście”. Totta kai, że chciałam!

Językowa moc

Na fińskich imprezach. Kiedy ludzie dookoła mnie rozmawiają nie po angielsku, nie po szwedzku, tylko po fińsku, fińsku, fińsku...

Śpieszmy się kartki wysyłać ludziom

Wysłałam fińską kartkę do Krakowa. W grudniu minionego roku, tuż przed świętami. Dokładnie tą, którą widzicie na zdjęciu. Zbierałam się dwa lata, żeby do Niej napisać. I w końcu się zebrałam. Życzyłam dużo, dużo, dużo siły i zdrowia.

Znów o pogodzie

Przychodzi taki czas każdej zimy, kiedy ciemne chmury znikają a Słońce jednak istnieje. Nawet tu, w Finlandii. Noce są czyste i widać księżyc. Jest zimno. Na razie tylko minus piętnaście. Wkrótce minus dwadzieścia pięć.

Poodśnieżajmy rzeczywistość, jeśli naprawdę ma być lepiej.

Nie ma tytułu, bo nie ma Słońca

"Zima Muminków" rys. Tove Jansson

Wiecie co, mam taką lampę w pokoju na biurku. W grudniu pomogła mi wyjść z zimowej depresji. To lampa imitująca Słońce. Włączałam ją codziennie rano na dwadzieścia minut i jeszcze dodatkowo

Wieża Eiffla na Marsie

Każdego dnia wita mnie prawdziwa fińska zima: ciemności i śniegi, ciemności i śniegi, ciemności i śniegi. Wreszcie za oknem nastaje noc, która i tak nie różni się od dnia. A tuż przed oknem nastaję ja i w tej samej chwili myślę sobie, że muszę, koniecznie muszę namalować obrazek, na którym Wieża Eiffla przebrana za baletnicę skacze po zielonej łące. Właśnie tu i teraz. Bo jak mi się coś zachce, to tak mi się chce, że póki tego nie zrobię, to mi się nie odechce.

Anybody seen my baby?

Rower zaginął ciemną nocą z 7 na 8 stycznia 2012 roku. Ostatni raz widziany był w dzielnicy Raksila w centrum Oulu. Ktokolwiek widział...

Terapia

Nie lubisz dzieci?

Nowsze posty Starsze posty Strona główna

Subskrybuj: Posty ( Atom )